3 мая ў Доме літаратара прайшла творчая вечарына вядомага беларускага паэта і барда Эдуарда Акуліна пад назвай “Бой з сабой”. Таксама адбылася і прэзентацыя аднайменнай кнігі, якую напісаў кіраўнік Праваабарончага цэнтра “Вясна” і былы палітвязень Алесь Бяляцкі.
У імпрэзе ўзялі ўдзел: акадэмік Радзім Гарэцкі, праваабаронца Алесь Бяляцкі, паэт і грамадскі дзеяч Уладзімір Някляеў і іншыя.
На сцэне выступалі гурт «Navi», народны ансамбль “Пліса” пад кіраўніцтвам Кастуся Герашчанкі, Кацярына Ваданосава і яе аркестр… Дарэчы, першым пяці гасцям падарылі кнігі з аўтографам аўтара і героя кнігі.
“Я ганаруся тым, што ў мяне ёсць такі сябра, як Алесь Бяляцкі, – сказаў напярэдадні вечарыны Эдуард Акулін. – Бо напісаць кнігу за турэмным плотам не пра сябе, а пра сябра – на гэта здольныя адзінкі”.
– Тры з чатырох раздзелаў кнігі напісаны яшчэ ў калоніі, – распавёў сайту palitviazni.info Алесь Бяляцкі. – Яна прысвечана, як творчасці Эдуарда Акуліна, так і 80-90-м гадам, калі мы вучыліся і спасцігалі Беларусь. У кнізе – тагачасная агульная атмасфера, нейкія нашы памкненні ўсвядоміць, што такое Беларусь і што можна зрабіць, каб захаваць і развіваць беларускую культуру.
– Увогуле, як узнікла ідэя напісання гэтай кнігі?
– Яна ўзнікала паступова. Спачатку была рэцэнзія, творчы партрэт Эдуарда Акуліна, а да гэтага былі напісаны яшчэ некалькі тэкстаў, якія дапаўнялі агульную карціну. Я адштурхоўваўся і ад аўтабіяграфіі Эдуарда, і ад нашых сумесных дзеяў, размоваў…
Мне было прыемна пісаць пра Эдуарда Акульна, таму што былі з ім знаёмыя, вучыліся разам з 17 гадоў. Гэта быў мой своеасаблівы абавязак перад нашым юнацтвам, які я і выканаў.
– Ці лёгка пісалася ў калоніі?
– Па-рознаму. Памятаю, быў выпадак, калі падчас чытання вершаў у калоніі, зайшоў яе начальнік, а я не ўстаў, бо моцна задумаўся. І атрымаў за гэта спагнанне. Таму можна сказаць, што пісалася з пэўнымі “ўзнагародамі” ад адміністрацыі калоніі. Тым не менш, сёння я адчуваю сябе задаволеным, бо сваю жыццёвую місію выканаў.
palitviazni.info