Марына Адамовіч: Гонар і сумленне важней заклікаў да перамоваў з рэжымам

Жонка Мікалая Статкевіча лічыць, што патуранне дзеянням беларускага рэжыму спрыяе яго захаванню.

На мінулым тыдні палітвязень звярнуўся да літоўскага прэм’ер-міністра з заклікам адмовіцца ад сустрэч з кіраўніцтвам беларускага рэжыму. У сваім адкрытым лісце кандыдат у прэзідэнты на выбарах 2010-га года, у прыватнасці, адзначыў, што «тыя, хто змагаецца за свабоду нашай краіны, разглядаюць любыя прамыя кантакты кіраўніцтва дэмакратычных краін з верхаводамі беларускага рэжыму, як здраду ідэалам дэмакратыі і спробу легітымізацыі дыктатуры», нагадвае eurobelarus.info.

Ці правільна разумеюць словы Мікалая Статкевіча беларускія і еўрапейскія палітыкі? З такім пытаннем мы звярнуліся да жонкі палітыка, якая лепш і дакладней большасці іншых ацэньвае сённяшнюю сітуацыю вакол праблемы палітвязняў у Беларусі.

«Я мяркую, што беларускія і еўрапейскія палітыкі абсалютна правільна разумеюць словы Мікалая. Ва ўсякім выпадку, у тых адказах, якія я атрымліваю, выкладзена ўсё вельмі слушна. Думаю, што і літоўскі прэм’ер-міністр абавязкова адкажа на ліст, які адрасаваны асабіста яму. Калі б я не была ў гэтым упэўненая, то ні за што не стала б увогуле размяшчаць дзе б там ні было гэты ліст», – прызнаецца Марына Адамовіч.

Пры гэтым яна адзначае, што ёй сімпатычная афіцыйная пазіцыя Еўрапейскага Звяза: «Падкрэсліваю: афіцыйная пазіцыя, а не дзеянні лабісцкіх і іншых груповак, якія так ці інакш знаходзяць сваё адлюстраванне».

На думку Марыны Адамовіч, асноўная праблема сёння складаецца не толькі і нават не столькі ў самой наяўнасці ў нашай краіне палітвязняў:

«Я бачу вялікую праблему сістэмных падыходаў у адносінах цывілізаванага свету з беларускім рэжымам. Таму што менавіта патуранне дзеянням рэжыму ў цэнтры Еўропы з боку міжнароднай грамадскасці спрыяе захаванню ўсяго таго, што мы назіраем вось ужо на працягу 19 гадоў. Так што сёння я падтрымліваю менавіта афіцыйныя крокі Еўразвяза, а не тое, што адбываецца вакол абмеркавання пытання палітвязняў у Беларусі».

Якіх дзеянняў з боку міжнароднай супольнасці і з боку грамадзянскай супольнасці Беларусі не хапае сёння для таго, каб прымусіць дзейсны рэжым да вызвалення і рэабілітацыі палітвязняў? Жонка Мікалая Статкевіча ўпэўненая, што «не хапае ўзаемадзеяння, таму што ў глабальным разуменні я бачу пакуль толькі барацьбу за перацягванне коўдры на сябе, нічога іншага я цяпер практычна не бачу».

«Два з паловай гады я назірала спробы, з большай ці меншай ступенню эфектыўнасці, якія былі накіраваныя на змяненне грамадскай думкі па гэтым пытанні, – адзначае Марына Адамовіч. – Грамадская думка наогул катэгорыя даволі эфемерная, яна вагаецца паміж палярнымі кропкамі гледжання ў вельмі кароткія перыяды часу. І за ўвесь гэты час менавіта спробы маніпуляваць грамадскай думкай для мяне з’яўляліся самымі балючымі дзеяннямі ў тым ліку і з боку грамадзянскай супольнасці».

З яе пункту гледжання, «калі наогул увесь свет хоча выжыць у сённяшніх умовах, то акрамя голага прагматызму, акрамя realpolitik, і акрамя іншых эканамічных інтарэсаў, павінны захоўвацца такія важныя рэчы, як чалавечая годнасць, маральны выбар і самапавага».

І калі пра гэта будуць памятаць людзі, пачынаючы ад палітыкаў і заканчваючы звычайнымі інтэрнэт-карыстальнікамі, то жыць нам усім будзе нашмат лягчэй, перакананая Марына Адамовіч:

«Гонар, сумленне, самапавага і любоў да сваёй Радзімы – гэта важна, чым усе пісьмовыя звароты, заклікі да перамоваў з рэжымам, прапановы зняць патрабаванні аб рэабілітацыі палітвязняў. Я мяркую, што два з паловай гады – гэта цалкам дастатковы тэрмін, які быў для таго, каб усе зацікаўленыя арганізацыі, уключаючы праваабарончыя, маглі разабрацца ў сваіх узаемадзеяннях і вызначыцца, што ж мы ўсё ж такі разумеем пад рэабілітацыяй палітвязняў. А зняцце гэтага патрабавання для мяне было вельмі балючым ударам у спіну з боку тых, ад каго я гэтага не чакала. Для мяне гэта непрымальна незалежна ад таго, якімі б высокімі абгрунтаваннямі і матывамі гэта не прыкрывалася. Па-першае, мне вельмі балюча чуць усе гэтыя ідыёцкія прапановы з разраду «давайце папросім палітвязняў напісаць прашэнні аб памілаванні», а па-другое, я вельмі хваравіта ўспрыняла ўсе размовы аб тым, каб зняць патрабаванне аб рэабілітацыі толькі таму, што мы не ведаем , што гэта такое. Але для таго, каб з гэтым вызначыцца, часу было дастаткова, тым больш, што прававое вызначэнне гэтаму ёсць. І я ўпэўненая, што акрамя жаданняў проста пакрасавацца, у людзей павінны, у першую чаргу, заставацца гонар і годнасць. А калі пра гэта забываюць і прапануюць нейкія незразумелыя рашэнні, то Мікалай Статкевіч называе гэта здрадай. І я з ім цалкам згодная».

Іншыя палітычныя вязьні

  • Сяргей Казакоў
  • Віталь Рымашэўскі
  • Уладзімір Кондрусь
  • Аляксандар Квяткевіч
  • Юрый Бандажэўскі