Uladzimir Łysko urodził się 20 lipca 1957 roku w Borysowie. Po ukończeniu szkoły rozpoczął naukę w technikum politechnicznym o specjalności “inżynier geodeta”. w 1975 roku został powołany do wojska, 3 lata służył we flocie bałtyckiej. Po zakończeniu służby w wojsku i ukończeniu technikum, przeniósł się do Mińska, gdzie rozpoczął pracę w przedsiębiorstwie geodezyjnym przy Radzie Ministrów ZSRR. Ponad 30 lat pracował jako geodeta, Od 1989 roku brał udział w akcjach białoruskiej opozycji.

Kronika represji

Uladzimir Łysko został aresztowany w Dzień Woli 1997 roku. 25 marca 1997 roku uczestnicy akcji, którzy świętowali kolejną rocznicę Białoruskiej Republiki Ludowej zgromadzili się na placu Niepodległości. Zaplanowano marsz do placu Jakuba Kołasy, a tam miting. Jednak milicja od samego początku zachowywała się prowokacyjnie. Funkcjonariusze Specnazu wyłapywali osoby z tłumu, rozpoczęły się bójki. Na skrzyżowaniu prospektu Skoriny i ulicy Kozłowa rozpoczęła się bójka. Miting na placu Jakuba Kolasy ostatecznie odbył się, po jego zakończeniu ludzie zaczęli się rozchodzić. Uladzimir wsiadł do trolejbusa nr 2 i pojechał do domu, na ulicę Sławińskiego. Jednakże na przystanku niedaleko parku Czeljuskince do trolejbusa wskoczyło sześciu funkcjonariuszy w cywilu, złapali Łysko i zabrali go do samochodu.  Przewieziono go do aresztu śledczego na Wołodarce, gdzie spędził miesiąc, potem środek zapobiegawczy został zmieniony. Łysko otrzymał zakaz opuszczania miejsca zamieszkania. W listopadzie 1997 roku Łysko został skazany na 2 lata ograniczenia wolności. 8 marca 1998 roku został wysłany do Homla, gdzie miał odbyć karę “chemii”. Po roku został objęty chemią, 12 marca 1999 roku został zwolniony.

W listopadzie 2000 roku został zatrzymany i skazany na karę grzywny za udział w młodzieżowej akcji “Przemian!”.