Siarhiej Skrabec urodził się 25 października 1963 roku w Lidzie, w obwodzie grodzieńskim. Ukończył Politechnikę, pracował jako technolog, w latach 90-tych w strukturach komercyjnych, a od 1997 roku do 2001 był dyrektorem generalnym domu handlowego “BiełBabajewskoje”.

Był deputowanym Zgromadzenia Narodowego Republiki  Białorusi (lata 2000 – 2004), przez pewien czas kierował nieformalną grupa deputowanych “Respublika”. Latem 2004 roku razem z deputowanymi z tej właśnie grupy: z Władimirem Parfienowiczem i Walerijem Frolowym przeprowadził protest głodowy przeciwko trzeciej kadencji Aleksandra Łukaszenki i przeciwko wniesieniu poprawek do kodeksu wyborczego. Poprzez ten protest deputowani domagali się uwolnienia więźnia politycznego, Michaiła Marinicza. Później Siarhiej Skrabec brał aktywny udział w akcjach z żądaniem uwolnienia Aleksandra Kazulina i innych więźniów politycznych. Był jednym z organizatorów akcji protestu w związku z 10. rocznicą prezydentury Łukaszenki.

Kronika represji

15 maja 2005 roku Siarhiej Skrabec został aresztowany i oskarżony o defraudację kredytów. W lutym 2006 roku został skazany na 2,5 roku kolonii karnej. Wyrok odbywał w kolonii w Witebsku, gdzie razem z Aleksandrem Kazulinem prowadził protest głodowy.

Decyzją prokuratury wyrok skrócony został do roku. Skrabec został uwolniony 15 listopada 2006 roku.