Urodził się 24 września 1984 roku. Ukończył Uniwersytet Informatyki i Radioelektroniki, zdobywając tytuł inżyniera-elektronika. Brał udział w pracach nad budową rosyjsko -białoruskiego satelity. W czasie nauki zrobił sobie rok przerwy, by popracować na statku wycieczkowym na morzu Karaibskim. Dzięki tej przygodzie udało mu się zobaczyć inne kraje i podszkolić znajomość języków obcych. Od lat szkolnych interesował się historią, szczególnie zaś historią ruchu anarchistycznego, czytał prace, studiował działalność założycieli, teoretyków i praktyków tego ruchu: Bakunina, Kropotkina, Niestora, Machno i innych. Znajomi Ihora Aliniewicza mówią o nim – intelektualista i niezwykle interesująca osoba. On sam uważa się za anarchistę i oświadczył podczas procesu, że nie wypiera się swoich poglądów.
Kronika represji
28 listopada 2010 roku w Moskwie, Aliniewicz został zatrzymany przez funkcjonariuszy siłowych w cywilu, został wywieziony przez nich w nieznanym kierunku. Dopiero po upływie doby okazało się, że przebywa on w areszcie KGB w Mińsku. 27 maja 2011 roku, sąd obwodu Zawodskiego w Mińsku, skazał Ihora na 8 lat pozbawienia wolności w kolonii o zaostrzonym rygorze. Przedstawiono mu zarzuty z artykułu 339 pkt. 2 Kodeksu Karnego Republiki Białorusi (chuligaństwo) oraz z artykułu 218 pkt. 2 i 3 (uszkodzenie mienia). Początkowo oskarżano go o “złośliwe chuligaństwo” (artykuł 339, par.2 KK) oraz o próbę podpalenia rosyjskiej ambasady w Mińsku w nocy z 30 na 31 sierpnia 2010 roku, a także za udział w akcji przed budynkiem Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Białorusi, która miała miejsce 19 września 2009 roku. Później oskarżenia wobec Aliniewicza zostały rozszerzone: oskarżono go o próbę podpalenia mińskiego kasyna “Szangri-la”, oddziału banku „Mińsk-Moskwa” 31 maja 2010 roku, atak na ambasadę rosyjską 30 sierpnia 2010 roku i próbę podpalenia jednego z aresztów w Mińsku (Okrestiny) 6 września 2010 roku.
Zatrzymaniu Aliniewicza w Moskwie i przewiezieniu go do aresztu KGB w Mińsku towarzyszyły liczne naruszenia przyjętych procedur, w tym procedur ekstradycji obywateli białoruskich z terytorium Federacji Rosyjskiej. Podczas zatrzymania, Aliniewicz był pozbawiony możliwości otrzymania pomocy od adwokata, i w ten sposób, był pozbawiony możliwości zaskarżenia zatrzymania.
Podczas pobytu w areszcie śledczym KGB Aliniewicz był poddawany torturom i brutalnemu traktowaniu. Jeszcze przed tym, ja przeniesiono go do aresztu na ulicy Wołodarskiego w Mińsku – proponowano mu współpracę z władzami w charakterze hakera. Aliniewicz kategorycznie odmówił. Zdaniem matki Ihora Aliniewicza, jej syn już trzykrotnie odmówił współpracy z KGB, i właśnie za to został pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
Obecnie odbywa on karę w kolonii karnej w Nowopołocku (obwód witebski).
