Urodził się 15 maja 1975 roku w Mińsku, w rodzinie naukowców. W 1997 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego, podczas studiów udzielał się w Stowarzyszeniu Białoruskich Studentów. Studiował również wWarszawie i Oxfordzie. Od 1997 roku zaangażowany w międzynarodową wymianę młodzieży. Od 2000 roku pracował na wysokich stanowiskach w firmie turystycznej “Arcadia”. Zrezygnował z funkcji prezesa spółki po siedmiu kontrolach dokonanych przez władze z powodu jego udziału w wyborach parlamentarnych w 2004 roku.
W latach 2003–2007 był posłem Puchowickiej Rady Rejonowej w obwodzie mińskim i koordynatorem Zgromadzenia Posłów Rad Lokalnych. W tym samym czasie był również wydawcą gazety “Region”, inicjator szeregu decyzji w zakresie rozszerzenia uprawnień organów samorządu lokalnego. W latach 2004–2008 był zastępcą przewodniczącego partii Białoruski Front Ludowy. 14 czerwca 2008, po wysunięciu na stanowisko przewodniczącego partii i zaproponowaniu programu reformy wewnętrznej, został wykluczony z organizacji za publiczną krytykę kierownictwa.
W 2010 roku zainicjował stworzenie ruchu społecznego „Za modernizację”. Startował w wyborach prezydenckich 2010.
Kronika represji
Uczestniczył w demonstracji w Mińsku przeciwko fałszerstwom wyników wyborów prezydenckich wieczorem 19 grudnia 2010. W nocy z 19 na 20 grudnia 2010 został aresztowany. Został wypuszczony z aresztu wieczorem 19 lutego 2011, po tym, jak podpisał zobowiązanie do nie opuszczania Białorusi. 28 lutego, w czasie konferencji prasowej Michalewicz oświadczył, że wyszedł na wolność tylko dzięki temu, że podpisał zgodę na współpracę z KGB, którą jednak zrywa poprzez publiczne oświadczenie. Był torturowany, złożył powiadomienie o torturach do Prokuratury Generalnej Białorusi oraz Komisji ds. Tortur ONZ. 14 marca z obawy o swoje życie, potajemnie opuścił Białoruś. 24 marca 2011 r. czeskie MSW poinformowało, że Michalewicz otrzymał azyl polityczny w Republice Czeskiej.
