Dzmitrij Bandarenka

Dzmitrij Bandarenka – białoruski działacz społeczny i polityczny, obrońca praw człowieka, dziennikarz, członek Białoruskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy, koordynator kampanii obywatelskiej Europejska Białoruś.

Urodził się 28 września 1963 roku w Mińsku. W 1984 roku ukończył Akademię Wychowania Fizycznego. W latach 1995-1997 był dyrektorem jedynego niezależnego radia w kraju – radia  „101,2 FM”, które transmitowało programy w języku białoruskim. W 1997 roku po zamknięciu radiostacji, na Białorusi rozpoczęła się fala masowych represji wobec niezależnych mediów.

Dzmitrij Bandarenka jest również jednym z założycieli portalu informacyjnego i obywatelskiej inicjatywy „Karta-97” www.charter97.org. Od 1998 roku Dzmitrij Bandarenka był członkiem Rady Koordynacyjnej Demokratycznych Sił Białorusi. Był on organizatorem znanych marszów protestacyjnych „Tak nie da się żyć!”, „Za lepsze życie” , Marszów Wolności oraz akcji protestacyjnych przeciwko fałszowaniu wyników wyborów w  latach 2001, 2004, 2006, 2008. Za swoją działalność polityczną i obywatelską postawę Dzmitrij Bandarenka był wielokrotnie zatrzymywany i aresztowany, bity i prześladowany przez białoruski reżim.

W 2004 roku zainicjował on, a następnie aktywnie uczestniczył w pracach koalicji stowarzyszeń społecznych „Svobodnaja Bielarus”  i organizatorem kilkudniowej akcji protestacyjnej przeciwko fałszowaniu wyników wyborów parlamentarnych.

W 2008 roku Dzmitrij Bandarenka był jednym z założycieli obywatelskiej kampanii Europejska Białoruś (www.europeanbelarus.org), która za cel stawia sobie wstąpienie Białorusi do Unii Europejskiej.

Kronika represji

W kampanii wyborczej 2010 roku, Bandarenka był mężem zaufania kandydata na prezydenta Andreja Sannikaua. 19 grudnia 2010 roku brał udział w pokojowej manifestacji przeciwko sfałszowaniu wyników wyborów prezydenckich. Został aresztowany i zamknięty w areszcie śledczym KGB, gdzie poddawany był przemocy fizycznej i psychicznej oraz torturowany.

26 kwietnia 2011 Dzmitrij Bandarenka został skazany na 2 lata kolonii karnej.

W trakcie pobytu w więzieniu przeszedł skomplikowaną operację kręgosłupa, po której nie miał możliwości odbycia właściwej rekonwalescencji, przez co stan jego zdrowia znacznie się pogorszył. Zdiagnozowano u niego po aresztowaniu zmiażdżenie dysków i naruszenie nerwów rdzenia kręgowego. 25 lipca 2011 roku Dzmitrija Bandarenkę przeniesiono z Więziennego Szpitala przy ul. Wołodarskiego do Szpitala nr 5 w Mińsku, gdzie następnego dnia zrobiono mu operację. 17 sierpnia 2011 więzień polityczny został przeniesiony ze Szpitala nr 5 z powrotem do Więziennego Szpitala, znajdującego się na terenie aresztu śledczego przy ul. Wołodarskiego. 1 września 2011 ujawniono, że Bandarenkę przeniesiono z „wołodarki” do kolonii karnej nr 15 w Mohylewie. W więzieniu jego stan zdrowia znacznie się pogorszył. Przez pewien okres Dzmitrij miał trudności z chodzeniem, nawet przy pomocy laski.

Na mocy dekretu Łukaszenki został ułaskawiony 15 kwietnia 2012 roku.


Все новости, связанные с человеком

Дела, которые касаются данного человека:

Другие политические заключённые

  • Uladzimir Podhol
  • Nikita Sasim
  • Enira Bronicka
  • Siarhiej Kawalenka
  • Aleksander Szałajko