Władimir Gieorgijewicz Sołowiej – obywatel Ukrainy, uczestnik “Czarnobylskiego szlaku – 96”. Urodził się w 1943 roku w miasteczku pod Saratowem w Rosji. Profesjonalny wojskowy, uczestnik wojny w Afganistanie i Gruzji, likwidator katastrofy w czarnobylskiej elektrowni. Od 1991 roku był jednym z przewodniczących kijowskiej organizacji UNA-UNSO.

Kronika represji

Został aresztowany 26 kwietnia 1996 roku w centrum Mińska podczas pacyfikacji akcji “Czarnobylski szlak”, przewieziono go do aresztu śledczego na Wołodarce. Został oskarżony wraz z innymi obywatelami Ukrainy o popełnienie przestępstwa z artykułu “działania w poważny sposób naruszające porządek publiczny”.  W areszcie śledczym pozbawiono go niezbędnych mu lekarstw, co w poważny sposób wpłynęło na jego stan zdrowia. Pewien czas Sołowiej był w celi z białoruskim więźniem politycznym, Wiaczesławem Siwczykiem, który starał się mu pomóc. Podczas procesu, Sołowiej był prawie jedynym z oskarżonych (drugim był Szeptycki), który mówił po ukraińsku. Pod koniec sierpnia 1996 roku sąd w Mińsku skazał Sołowieja na 2,5 roku pozbawienia wolności w kolonii karnej. Wyrok wydał sędzia Grigorij Kozyrickij, w procesie brał udział prokurator, Siergiej Tieleżewicz.  24 grudnia 1996 roku został objęty amnestią, ze względu na wiek. 22 stycznia 2007 roku w wieku 61 lat zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Został pochowany na cmentarzu Bajkowskim w Kijowie.