Uczestnik “Czarnobylskiego szlaku” 1996 roku. Potomek znanego szlacheckiego polsko-ukraińskiego rodu Szeptyckich, dalszy krewny i imiennik słynnego ukraińskiego metropolity unickiego. (Co ciekawe, z tego powodu w więzieniu nie tylko więźniowie ale i administracja nazywała go “Hrabią”).

Urodził się 8 sierpnia 1967 roku w mieście Podwołoczyska (obwód Tarnopolski na Ukrainie). Ukończył akademię wojskową. Służył w różnych miejscach poza granicami kraju. Po rozpadzie ZSRR wrócił na Ukrainę. Był działaczem UNA-UNSO (Ukraińskie Zgromadzenie Narodowe-Ukraińska Samoobrona Narodowa), asystentem deputowanego do Rady Najwyższej. Pasjonował się historią, muzyką, pisze wiersze, gra na gitarze.

Kronika represji

Szeptycki został aresztowany  przez funkcjonariuszy milicji  w centrum Mińska, 26 kwietnia 1996 roku w czasie rozgromienia akcji “Czarnobylski Szlak”. Oskarżono go o “działania w poważny sposób naruszające porządek publiczny”. Przebywał w mińskim areszcie śledczym na Wołodarce. Kilka dni dzielił celę z Wiaczesławem Siwczykiem, który prowadził protest głodowy.

Podczas procesu zasadniczo odmówił używania języka rosyjskiego, cały czas mówił po ukraińsku, zachowywał się pewnie, śmiało wytykał wszystkie naruszenia prawa i wyśmiewał działania białoruskich władz.

Pod koniec sierpnia 1996 roku został skazany przez sąd w Mińsku na 2 lata i 3 miesiące kolonii karnej. Wyrok odbywał w kolonii karnej nr 19 w Mohylewie. Tam uznano go za więźnia “ze skłonnościami do ucieczki i stawiania oporu”. Został uwolniony 26 lipca 1997 roku, po czym od razu przyjechał do Mińska, by wziąć udział w marszu z okazji Dnia Niepodległości Białorusi.

Był uczestnikiem “Pomarańczowej rewolucji” w Kijowie jesienią 2004 roku. Po zwycięstwie Majdanu Szeptycki pracował w milicji w jednym z miast zachodniej Ukrainy.