Andrej Klimau – znany biznesmen, deputowany Najwyższej Rady Republiki Białoruś 13-tej kadencji, członek specjalnej Komisji parlamentarnej do spraw naruszeń prawnych Prezydenta RB Aleksandra Łukaszenki, Konstytucji i prawa RB. Jeden z inicjatorów impeachmentu wobec prezydenta Łukaszenki w listopadzie 1996 roku. Członek Zjednoczonej Partii Obywatelskiej.
Z powodów politycznych Andrej Klimau był aresztowany trzy razy.
Urodził się 17 września 1965 roku w Mińsku. Ukończył Lwowskie techniczne kolegium MSW (1986). Służył w organach spraw wewnętrznych (1983-1991), był dyrektorem małego przedsiębiorstwa (Mińsk), prezesem zarządu spółki akcyjnej (1991-1996).
W połowie lat 1990, Andrej Klimau był w pierwszej piątce najbardziej znanych białoruskich przedsiębiorców, kierował spółką akcyjną Andrej Klimow & Co., która zajmowała się budownictwem, wykonywała duże zamówienia publiczne. Został wybrany deputowanym do Najwyższej Rady 13-tej kadencji (był członkiem Komisji polityki gospodarczej i reform).
Kronika represji
Po referendum w 1996 r. rozpoczęły się masowe kontrole działalności firmy. Aby odnaleźć dowody obciążające, zaangażowano pracowników KGB, MSW, Rady bezpieczeństwa RB i administracji prezydenta.
11 lutego 1998 r. Andrej Klimau został aresztowany i oskarżony na podstawie dwóch artykułów karnych: 91 pkt. 4 Kodeksu Karnego RB – «kradzież na dużą skalę», 151 pkt. 2 Kodeksu Karnego RB – «naruszenie porządku związanego z działalnością gospodarczą, dokonane po wcześniejszym uzgodnieniu». W areszcie śledczym Klimau ogłosił strajk głodowy w proteście przeciwko naruszeniom Konstytucji z 1994 r., zgodnie z którą miał on prawo do immunitetu poselskiego. Rada 13-tej kadencji kilka razy nalegała na to by zwolnić radnego Klimaua z nielegalnego aresztu.
Na krótko przed aresztowaniem Andrej Klimau, jako poseł napisał i rozesłał pismo-odezwę do przywódców różnych stopni z informacją o naruszeniach, których dopuścił się Aleksander Łukaszenka wobec Konstytucji i prawa Republiki Białorusi. Pismo zawiera ostrzeżenie o ponoszeniu odpowiedzialności i wezwanie do niewypełniania rozkazów Łukaszenki, który w listopadzie 1996 r. dokonał zamachu stanu. W liście, Klimau przypominał o tym, że referendum w 1996 r. nie zostało legitymizowane. Został aresztowany następnego dnia po posiedzeniu komisji, która poinformowała, że istnieją wystarczające podstawy prawne do rozpoczęcia nowej procedury impeachmentu. W trakcie śledztwa Klimau odmówił zeznań, powołując się na bezprawne zatrzymanie.
Po roku i 5 miesiącach śledztwa, w sierpniu 1999 r. rozpoczęło się postępowanie sądowe. Do oskarżenia doszły jeszcze dwa artykuły: art. 171 Kodeksu Karnego RB- «fałszerstwo» i art. 150-2 – «wyłudzenie kredytu lub dotacji». 13 grudnia 1999 roku Klimau został brutalnie pobity i siłą zabrany do Lenińskiego Sądu Rejonowego w Mińsku na przesłuchanie. Wstępne orzeczenie lekarzy ujawniło uraz czaszkowo-mózgowy i urazy brzucha. 24 grudnia Prokuratura RB odmówiła wszczęcia w tej sprawie postępowania karnego.
17 marca 2000 r. w Andrej Klimau został skazany na 6 lat pozbawienia wolności. 25 marca 2002 roku wyszedł na wolność na warunkowe przedterminowe zwolnienie.
Drugi raz został aresztowany w grudniu 2005 r. za akcję «Rewolucja» przed Dniem Woli na placu Październikowym w Mińsku. Po zwycięstwie «Pomarańczowej Rewolucji» na Ukrainie Andrej Klimau ogłosił, że białoruska rewolucja odbędzie się 25 marca 2005 r. Władze spacyfikowały zorganizowany przez niego 25 marca protest na placu Październikowym w Mińsku. 10 czerwca 2005 r. sąd uznał Klimaua za winnego organizacji grupowych działań zakłócających porządek publiczny i skazał go na rok i sześć miesięcy pozbawienia wolności. Został zwolniony 22 grudnia 2006 roku.
Po raz trzeci Klimau został aresztowany 3 kwietnia 2007 r. za «podżeganie do obalenia ustroju państwowego», które rzekomo pojawiło się w artykule opublikowanym na stronie internetowej Charter97 (art. 361 Kodeksu Karnego RB). Wyrok został potajemnie wydany w sierpniu 2007 roku przez Główny Sąd w Mińsku: 2 lata pozbawienia wolności w kolonii karnej o zaostrzonym rygorze. Dziennikarze dowiedzieli się o wyroku po upływie miesiąca, do tej pory informowano ich, że sprawa Klimau jest nadal w toku. Wyrok odbywał się w mozyrskiej kolonii o zaostrzonym rygorze. Zwolniony 15 lutego 2008 r. na podstawie dekretu Aleksandra Łukaszenki.
