Urodził się w Bobrujsku. W latach 90-tych był działaczem “Młodego Frontu”. Ukończył Białoruską akademię politechniczną. 27 marca 1998 roku został skazany na 3 lata pozbawienia wolności w zawieszeniu na 2 lata.
Kronika represji
Kabanczuk został zatrzymany w październiku 1997 roku i umieszczony w areszcie śledczym na Wołodarce, gdzie spędził 6 miesięcy. Poprzez stosowanie tortur starano się go zmusić do rozpoczęcia współpracy z KGB.
Za udział w akcjach opozycji 10 i 23 marca 1997 roku Kabanczukowi przedstawiono zarzuty z artykułu 186.3 – “organizacja lub udział w grupowych działaniach, w poważny sposób naruszających porządek publiczny” i artykułu 187 pkt.2 – “stawianie oporu funkcjonariuszowi milicji podczas pełnienia przez niego obowiązków służbowych, związane z przemocą lub groźbą jej zastosowania”.
Wadim Kabanczuk wyrokiem sądu został uwolniony 27 marca 1998 roku. Po uwolnieniu dalej zajmował się działalnością polityczną, brał udział w akcjach opozycji. Kilkakrotnie skazywano go na areszty administracyjne. W 2001 roku Kabanczuk wyjechał do Belgii, a po kilku latach wrócił. W czasie wyborów 2006 roku wspierał Milinkiewicza, a podczas wyborów 2010 roku był członkiem sztabu kandydata na prezydenta, Witala Rymaszeuskiego. Był uczestnikiem Płoszczy-2010, 2 miesiące po wydarzeniach z placu Niepodległości został zatrzymany i skazany. Kabanczuka zatrzymano na białorusko-litewskiej granicy wieczorem 13 lutego 2011 roku za to, że wiózł on gazety z informacjami o wydarzeniach w kraju po wyborach prezydenckich. Powinien zostać zwolniony jeszcze 23 lutego. Ale nie zaliczono mu na potrzeby aresztu dnia, kiedy przetrzymywano go na posterunku w Orszy, starając się go oskarżyć o stawianie oporu pracownikom służby celnej. Potem przewieziono go do Mińska, do aresztu na Okrestinie. Sąd skazał go na 10 dni aresztu administracyjnego za udział w wydarzeniach z 19 grudnia. W czasie odbywania kary kilkakrotnie wożono go na przesłuchania do KGB w sprawie o “masowych zamieszkach”.
