Andrej Giliewicz urodził się w 1980 roku. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym Informatyki i Radioelektroniki. 28 lutego 1998 roku Andrej Giliewicz wraz ze swoimi przyjaciółmi, Alesiem Muchinem i Pawłem Muraszką, wracając z koncertu białoruskiej grupy rockowej “NRM”, napisali na murach domów i płotach przy ulicy Orłowskiej hasło “Żywie Biełarus” (Niech żyje Białoruś), “Wolność dla więźniów politycznych” oraz hasło dotyczące białoruskiego prezydenta – “Łuku na muku” (Łukę (Łukaszenkę) na mąkę). Obok haseł narysowali narodowe biało-czerwono-białe flagi.

Kronika represji

Wszyscy 3 studenci, od razu po wykonaniu graffiti na murach, zostali zatrzymani przez milicyjny patrol. Zostali oni doprowadzeni na posterunek milicji, gdzie do rana odbywały się przesłuchania. Wszczęto sprawę karną z 3 artykułów KK republiki Białorusi:  201,pkt.2 “złośliwe chuligaństwo”, 96 – “uszkodzenie mienia” i. 205 – “wciągnięcie osób niepełnoletnich do działań przestępczych” (Paweł Muraszka miał wtedy 17 lat, Andrej Giliewicz i Aleś Muchin – po 18).

8 maja 1998 roku sąd w Mińsku rozpatrywał sprawę i uznał całą trójkę za winną zarzucanych im czynów. Andrej Giliewicz został skazany na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu. Jeszcze podczas śledztwa – 23 marca 1998 roku – Giliewicz został relegowany z uniwersytetu. Oficjalną przyczyną było “naruszenie norm zachowania w miejscach publicznych.”