Malarz – artysta malarz, jego obrazy wiszą w wielu kościołach na Białorusi, performer oraz działacz opozycyjny.

Urodził się 6 sierpnia 1965 oku w mieście Bobr (krupski rejon obwodu mińskiego). Uczęszczał do miejscowej szkoły, uczył się w Państwowej Wyższej Szkole Sztuki po czym studiował na Białoruskim Państwowym Instytucie Artystyczno-Teatralnym. Po praz pierwszy zorganizował performans w 1989 roku w Mińsku na schodach Instytutu Sztuk Teatralnych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych), gdzie studiował. W czasie performansu wywiesił plakat, na którym widniała przekreślona flaga Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej a obok biało- czerwono-biała narodowa flaga białoruska. Była to forma sprzeciwu wobec władz uczelni w związku z zakazem zorganizowania wystawy poświęconej Białoruskiej Republice Ludowej.

Jest pacyfistą, jednak w czasie wojny w Afganistanie został wcielony do wojska i w wysłany na front. W czasie wojny prowadził pamiętnik w języku białoruskim opisując frontową rzeczywistość. Zawarte w nim poglądy zostały uznane za antysowieckie.

Kronika represji

Wielokrotnie był zatrzymywany i aresztowany za udział w opozycyjnych akcjach politycznych. W roku 1988 po raz pierwszy aresztowano go za rozpowszechnianie ulotek zachęcających do udziału w “Dziadach” na Cmentarzu Wschodnim w Mińsku. W lipcu 1989 został skazany przez miński sąd za przygotowanie happeningu z okazji 71 rocznicy powstania Białoruskiej Republiki Ludowej. Został pozbawiony wolności na 2 lata w zawieszeniu. Nawet po skończonym wyroku nie mógł wyjechać za granicę.

W 1999r. zorganizował happening „Wdzięczność prezydentowi” z okazji formalnego zakończenia pierwszej kadencji Aleksandra Łukaszenki. Puszkin przywiózł pod siedzibę prezydenta pomalowaną na czerwono taczkę z kupą gnoju, na którym leżały zdenominowane białoruskie pieniądze i napis: “dla Prezydenta Łukaszenki”. W czasie zatrzymania, które nastąpiło natychmiast po pojawieniu się Puszkina na Placu Centralnym, nie podał on swojego imienia – przedstawił się jako człowiek z narodu, po kilku minutach został jednak rozpoznany. Puszkin został zwolniony z aresztu po tym jak podpisał dokument zakazujący opuszczanie miejsce zamieszkania.

Przed wyborami prezydenckimi 2006r. Puszkina aresztowano na 3 dni za rzekomą rozmowę telefoniczną w której krytykował szefa KGB. Został ukarany grzywną i wypuszczony. W 2006 roku był także sądzony za oblanie czarną farbą pomnika bohatera ZSRR – Czebotawiera. Z powodu braku dowód śledztwo zostało umorzone. 9 grudnia 2010 (10 dni przed akcjami protestacyjnymi w centrum Mińska) Puszkin został aresztowany za chuligaństwo. Będąc w więzieniu ogłosił strajk głodowy. Jak się później okazało zatrzymanie miało charakter prewencyjny. Z aresztu został wypuszczony po 13 dniach. W chwili obecnej Aleś mieszka w rodzimym miasteczku Bobr i zajmuje się działalnością artystyczną.