Wasilij Starowojtow urodził się 13 czerwca 1924 roku we wsi Borok, w rejonie Bieliniczeskim. Jeszce przed wybuchem II wojny światowej ukończył  szkołę dla położników. Nie zdążył jednak podjąć pracy – zaczęła się wojna. Po wyzwoleniu Białorusi pozostał na mohylewszczyźnie, działał w partii. Pracował na stanowiskach kierowniczych w  Komunistycznym Związku Młodzieży Republiki Białorusi Lenina oraz w Komunistycznej Partii Białorusi. Prawie 30 lat kierował kołchozem “Rasswiet” w rejonie kirowskim, w obwodzie mohylewskim. Za sukcesy w pracy jeszcze za czasów ZSRR dwukrotnie został Bohaterem Pracy Socjalistycznej. Kiedy rozpoczęły się reformy, kołchoz “Rasswiet” został przekształcony w spółkę akcyjną. W 1994 roku Starowojtow nie poparł w wyborach prezydenckich Aleksandra Łukaszenki – publicznie wyraził swoje wątpliwości co do umiejętności byłego dyrektora sowchozu “Gorodiec”.

Kronika represji
11 listopada 1997 roku Starowojtow został aresztowany i oskarżony o popełnienie przestępstw z kilku artykułów kodeksu karnego RB, o kradzieże i nadużycia. W tym czasie aresztowano wiele osób, w tym i Starowojtowa oraz Ministra Rolnictwa, Wasilija Lieskowa.  W ramach sprawy karnej dotyczącej kołchozu “Rasswiet” wszczęto setki różnych spraw karnych, a kirowski sąd stał się centrum najbardziej sensacyjnych wydarzeń na Białorusi. Sądzono tam i uznano za winnego Starowojtowa. On sam się nie przyznał do winy.

W 1997 roku Starowojtow został skazany za kradzież mienia na 2 lata kolonii karnej o zaostrzonym rygorze, Uwolniono go 11 listopada 1999 roku.