Andrej Żukawiec – białoruski biznesmen,  działacz opozycyjny, uchodźca polityczny. Urodził się 12 września 1972 roku. W 1993 roku założył spółkę “Trajs”. Był członkiem “Młodego Frontu”. Od 1994 roku finansował budowę prawosławnej świątyni Ikony Matki Boskiej Mińskiej, oraz przekazywał fundusze na niepełnosprawne dzieci. Wspierał materialnie i technicznie Mohylewskie Centrum Praw Człowieka, młodzieżową komisję BFL oraz “Młody Front”. W spółce Żukawca produkowano również materiały agitacyjne szeregu białoruskich partii i organizacji pozarządowych.

Kronika represji

Został zatrzymany podczas “Czrnobylskiego szlaku-96” i skazany na 10 dni aresztu. Po jego zatrzymaniu, przeprowadzono kontrole w firmie “Trejs”. Na podstawie sfabrykowanych dowodów wszczęto sprawę karną. W marcu 1999 roku Żukawiec był zmuszony do tego, by wyjechać do Polski i starać się tu o azyl polityczny. Zamieszkał w Białymstoku, by być bliżej Białorusi. W 2001 roku był jednym z założycieli Związku białoruskich politycznych uchodźców w Polsce. W  2002 roku założył informacyjno-analityczne centrum “Białoruś- NATO”.  Organizator spotkań białoruskich polityków z posłami Sejmu RP i prezydentem Warszawy Lechem Kaczyńskim w latach 2003-2005. Od momentu przyjazdu do Polski zajmował się działalnością na rzecz praw człowieka: ochroną praw człowieka na Białorusi i pomocą białoruskim uchodźcom w Polsce.

Białoruskie władze kilka lat starały się o wydanie im Żukawca, w tym celu fabrykowano szereg dokumentów i tłumaczeń. Swoją solidarność z Żukawcem deklarowali między innymi Zianon Paźniak, Aleś Bialacki i inni.