Jana Poljakowa

Jana Poljakowa urodziła się w 1973 roku na Ukrainie. Następnie wraz z rodzicami przeprowadziła się do Soligorska w okręgu mińskim (Białoruś).

Jana Poljakowa skończyła wydział prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego. Pracowała jako prawnik w soligorskim przedsiębiorstwie „Nadzieja”, po czym rozpoczęła współpracę z Białoruskim Komitetem Helsińskim, a od roku 2000, z organizacją broniącą praw człowieka „Pomoc prawna dla społeczeństwa” Olega Wouczaka.

Kronika represji

3 marca 2009 roku sąd rejonowy w Soligorsku wydał wyrok skazujący, na podstawie postępowania karnego wszczętego przeciw Janie Poljakowej, która została uznana za winną w myśl art.400 pkt. 2 KK RB – „świadome składanie fałszywych zeznań”. Została oskarżona o składanie fałszywych zeznań przeciwko funkcjonariuszowi milicji i skazana na 2,5 roku ograniczenia wolności (sędzia Aleksandr Burawcow). Była ona dodatkowo zobowiązana do zapłacenia 1 miliona rubli posterunkowemu Pugaczowowi, uznanemu za pokrzywdzonego w sprawie.

W listopadzie 2008 roku, obrończyni praw człowieka ogłosiła, że była wielokrotnie zatrzymywana przez milicję za swoją działalność na rzecz praw człowieka. Podawano również, że działaczka była na posterunku bita i raz nawet prawie złamano jej rękę.

Represje wobec Jany Poljakowej rozpoczęły się po tym, jak została ona członkiem sztabu Wolgi Kozulinej – córki byłego kandydata na prezydenta Aleksandra Kozulina  – w trakcie wyborów parlamentarnych roku 2008.

Jana Poljakowa nie przyznała się do winy. Opowiedziała ona, że inspektor na posterunku pobił ją po tym, jak odmówiła podpisania dokumentu, stwierdzającego, że nie brała udziału w zbieraniu podpisów pod kandydaturą Wolgi Kozulinej (czym miała zaprzeczyć swojej działalności politycznej).

Oprócz tego, od sierpnia 2008 roku, do Jany Poljakowej dzwoniono z KGB z wezwaniami do stawienia się na posterunku, czego aktywistka jednak odmawiała.

6 marca roku 2009 roku, w gazecie „Radziecka Białoruś” pojawił się felieton zawierający oszczercze treści pod adresem Jany Poljakowej.

Jana Poljakowa popełniła samobójstwo. Kobieta powiesiła się. Matka Jany Poljakowej znalazła ciało córki w ich domu 7 marca 2009 roku, dzień po publikacji oszczerczego felietonu.

Według naocznych świadków, po wydaniu wyroku Jana wielokrotnie powtarzała, że „nie zostanie skazańcem”.

Другие политические заключённые

  • Paweł Winogradau
  • Sławamir Adamowicz
  • Andriej Romaszewski
  • Jurij Kazak
  • Walerij Szczukin