Odwiedziliśmy obrończynię praw człowieka i byłą więźniarkę polityczną Katarinę Sadouską, aby usłyszeć historię jej prześladowania. Jak się okazało, tym tematem Katerina nie była szczególnie zainteresowana. I wcale nie dlatego, że jej wspomnienia są trudne i bolesne. Dla Kateriny Sadouskiej, problemy innych ludzi wydają się być ważniejsze, niż własne; swoje prześladowanie traktuje jako zamknięty etap i nie wspomina go nazbyt często.
Katarina Sadouskaja
Katarina Iwanowna Sadouskaja urodziła się 28 stycznia 1946 w Homlu. Po ukończeniu szkoły wyjechała do pracy do Swietłogorska. Po roku przeprowadziła do Mińska. Pracowała jako motorniczy tramwaju, w gospodarstwie komunalnym i fabryce. Od 1988 roku zajęła się działalnością na rzecz praw człowieka. W połowie lat 90-tych współpracowała z Partią Zdrowego Rozsądku, przy siedzibie której, stworzyła specjalne centrum ochrony praw człowieka. Katarina dążyła do tego by nieść pomoc osobom najbardziej bezbronnym, znajdowała dla nich prawników, pomagała im pisać skargi, dotyczące bezprawia konkretnych urzędników i niesprawiedliwych decyzji. Katarina Sadouskaja była w stanie pomóc każdemu, nawet jeśli mieszkał daleko od Mińska, dla niej prawa człowieka były najważniejsze. Polityką się nie interesowała.