Калі я затэлефанавала ў Барысаў нядаўняму палітвязьню Алесю Малчанаву, у Менску і Менскай вобласьці ўсталёўвалася рэкордная сьпёка. Таму міжволі мы пачалі гутарку не з таго, як пераносіць дыктатуру, а з рэчак і азёр нашай Бацькаўшчыны. Тым ня менш, сьпёка хутка мела скончыцца, жыццё працягвалася, а прагнозу на стан правоў чалавека ў краіне ніхто пакуль не абвяшчаў…
Парадавала, што, нягледзячы на ўсе выпрабаванні, голас Алеся Малчанава гучаў бадзёра і ўпэўнена. Чытаць далей.. »
English
polski
Русский
Belarusian
