Dzmitrij Zubro urodził się w Borysowie, w obwodzie mińskim. Na początku 2000 roku został działaczem młodzieżowego ruchu “Żubr”. Aktywnie zajmował się polityką od 17 roku życia. Ukończył borysowskie kolegium politechniczne o specjalności inżynier – mechanik samochodowy.

Kronika represji
W nocy na 28 grudnia 2005 roku 19-letni Zmicer Zubro wraz ze swoim przyjacielem 20-letnim Aleksandrem Kazakowem został zatrzymany niedaleko placu Październikowego Mińska. Młodzi ludzie naklejali naklejki z liczbą “16” – symbolem solidarności z więźniami politycznymi na Białorusi. Było to także wezwanie do udziału w Dniach solidarności, które odbywają się 16-go każdego miesiąca w wielu miastach na Białorusi, a także poza jej granicami.  Podczas zatrzymania, mężczyźni próbowali uciec, jednak nie udało im się to. Zubro został powalony na ziemię przez funkcjonariuszy, założono mu kajdanki. Ponad 2 dni był przetrzymywany w areszcie tymczasowym, skąd wypuszczono go z zakazem opuszczania miejsca zamieszkania.

Przedstawiono mu zarzuty z artykułu 363, pkt.2 Kodeksu karnego “stawianie oporu funkcjonariuszom milicji”. 7 kwietnia 2006 roku sędzia Walerij Jesman uznał Zubro za winnego i wydał wyrok 2 lat ograniczenia wolności. Wkrótce Zubro opuścił Białoruś. Początkowo mieszkał w Kijowie, potem w Warszawie, gdzie rozpoczął naukę na Politechnice Warszawskiej na kierunku “Zarządzanie i Marketing”.