Пасля перажытага гепатыту спадар Віктар меў хворую пячонку і чакаў яе перасадкі. Ён памёр ва ўзросце ўсяго 54 гады.

Гэта быў палітык, прафсаюзны актывіст, журналіст, сябра Партыі БНФ і Беларускага кангрэсу дэмакратычных прафсаюзаў.

Скончыў завочна факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага універсітэта імя. У 80-х гадах быў працаўніком чыгуначнага вакзала ў Менску, нефармальных арганізацыяў “Maйстроўня” і “Талака”.

У 1987 годзе арганізаваў беларуска-латвійскую акцыю пратэсту супраць будаўніцтва ГЭС на рацэ Даўгава, займаўся ўратаваннем Прыпяці. У 1989 годзе ён арганізаваў страйк кіроўцаў аўтобусаў у горадзе Мінску, а ў 1991 ён быў каардынатарам страйкавых камітэтаў на заводах Мінска.

У 1990 годзе быў абраны генеральным сакратаром Партыі БНФ “Адраджэнне” (да 1995). Ён працаваў у якасці дырэктара па сацыяльных даследаваннях Цэнтра “Беларуская перспектыва” (1995-1999),  як рэдактар ​​газеты “Рабочы” (1997-2002 гады). З 2003 па 2007 год зноў выконваў абавязкі адказнага сакратара ўправы БНФ, а ў 2007 годзе быў абраны віцэ-прэзідэнтам фронту.

Ён быў адным з арганізатараў незалежнага аналітычнага цэнтра «Беларуская перспектыва».

У 2009 годзе ён быў згаданы ў ліку кандыдатаў на пасаду прэзідэнта партыі. Ён удзельнічаў у так званых парламенцкіх выбарах у Беларусі ў 2008 годзе. У сакавіку 2010 года балатаваўся ў дэпутаты Менскага гарадскога савету. На прэзідэнцкіх выбарах 2010 года працаваў у камандзе Андрэя Саннікава.

У 2002 годзе Віктар Івашкевіч быў асуджаны па артыкуле “паклёп на Прэзідэнта” за публікацыю “Злодзей павінен сядзець у вязьніцы” у газэце “Рабочы”. Адбываў пакаранне — 1 год абмежавання волі — у спецкамендатуры ў Баранавічах.

Рэдакцыя сайта palitviazni.info выказвае спачуванне родным і блізкім спадара Віктара.