Аляксей Шыдлоўскі быў вымушаны прасіць палітычнага прытулку ў Чэхіі, пасля таго як у Беларусі ў дачыненні да яго напрыканцы 2007 года была ўзбуджана крымінальная справа.
“Пакуль сын яшчэ не “стаў на ногі”, не магу вярнуцца ў Беларусь, – кажа Аляксей. – Тым больш, мая крымінальная справа прыпынена, але не закрыта”.
У 1997-м крымінальная справа маладзёжных актывістаў Аляксея Шыдлоўскга і Вадзіма Лабковіча стала адной з першых, якая мела шчыра палітычны падтэкст. Хлопцаў асудзілі за тое, што на будынку райвыканкама ў Стоўбцах з’явіліся графіці “Жыве Беларусь” і “Пазняк- наш прэзідэнт”. Акрамя таго, чырвона-зялёны сцяг над адміністрацыйным будынкам быў заменены на бел-чырвона-белы.
Не прызнаючы палітычны падтэкст справы, Аляксея Шыдлоўскага судзілі за хуліганства. Прысудам яму быў прызначаны тэрмін у 1 год і шэсць месяцаў пазбаўлення волі ў калоніі ўзмоцненнага рэжыму, якія ён адсядзеў амаль “ад званка да званка”, хаця намінальна быў вызвалены за два дні да заканчэння тэрміну.
Пазней Аляксей Шыдлоўскі стаяў ля вытокаў стварэння руху негвалтоўнага супраціву “Зубр” і пад пагрозай чарговага крымінальнага пераследу быў вымушаны пакінуць Беларусь.
Зараз разам з сям’ёй ён жыве у Чэхіі, адкуль і распавёў сайту palitviazni.info пра жыццё за мяжой, пра беларускае мінулае і свае планы на будучыню.
Чалавек, які ўвёў моду пісаць каляровымі фарбамі “Жыве Беларусь!” Чалавек, якога за гэта пасадзілі ў турму, выгналі з універсітэта… Напрыканцы 90-х гэткая біяграфія яшчэ не была надта распаўсюджанай у Беларусі. Зразумела, што калі праз некалькі гадоў гэты чалавек вымушана пакінуў краіну, усе, нават ён сам, былі ўпэўненыя: ненадоўга… На пытанні сайту palitviazni.info адказвае былы палітвязень, маладафронтавец, зубровец, а потым палітычны эмігрант Аляксей Шыдлоўскі. Read More
Моладзевы дэмакратычны актывіст. Нарадзіўся 27 сьнежня 1978 году ў г. Стоўбцы Менскай вобласьці. Быў сябрам “Маладога Фронту”, адным са стваральнікаў моладзевага руху “Зубр”. Пасьля школы паступіў у БДУ на факультэт журналістыкі, аднак скончыць яго не ўдалося з-за арышту.
Храналёгія перасьледу
Затрыманьне Аляксея адбылося 25 жніўня 1997 г. ў Стоўбцах. 24 лютага 1998 года 19-гадовы Аляксей Шыдлоўскі быў асуджаны на 1 год і 6 месяцаў пазбаўленьня волі ў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
Прысуд вынес Менскі абласны суд, які прызнаў Аляксея Шыдлоўскага, разам з іншым маладафронтаўцам, 16-гадовым менчуком Вадзімам Лабковічам, вінаватым у нанясеньні ў Стоўбцах палітычных графіці: на будынку райвыканкаму актывісты напісалі “Жыве Беларусь”, “Пазьняк — наш прэзыдэнт”, а таксама замянілі чырвона-зялёны сьцяг на бел-чырвона-белы і вывесілі ў горадзе каля дзясятка нацыянальных сьцягоў. Гэты ўчынак быў кваліфікаваны як хуліганства.
Да вынясеньня прысуду Аляксей правёў 6 месяцаў у зьняволеньні: спачатку ў Жодзінскім СІЗА, потым яго перавялі ў Менск на “Валадарку”.
Аляксей Шыдлоўскі быў амніставаны ўладамі за 2 дні да афіцыйнага сканчэньня ягонага турэмнага тэрміну — 23 лютага 1999 г. Зроблена гэта было адмыслова з дзьвюх прычынаў. Па-першае, сябры, родныя і паплечнікі па МФ зьбіраліся сустракаць Аляксея пад сьценамі менскай турмы на вул. Кальварыйскай 25 лютага. Па-другае, згодна зь беларускім закандаўствам, асоба, якая была амніставаная, у выпадку новага асуджэньня ня можа ізноў трапіць пад амністыю на працягу 10 гадоў.
Верагодна, менавіта апошняя акалічнасьць і адыграла галоўную ролю ў далейшым лёсе Аляксея. Напрыканцы 2007 г. (5 сьнежня) у адной з крамаў Менску зь ім адбыўся інцыдэнт, калі паміж ім і незнаёмымі людзьмі разгарэлася спрэчка наконт партрэту Лукашэнкі, які вісеў над касаю крамы. Невядомыя справакавалі бойку і выклікалі міліцыю, якая зьявілася імгненна. Было ўражаньне, што ўся гэтая “выпадковасьць” падстроена адмыслова. Аляксей шмат удзельнічаў у акцыях апазыцыі і неаднаразова патрапляў пад адміністратыўны арышт у ізалятары на вул. Акрэсьціна. Аднак пасьля сутычкі ў краме супраць Шыдлоўскага была ўзбуджаная новая крымінальная справа нібыта за хуліганства, і ён прыняў рашэньне пакінуць Беларусь. Зараз жыве і працуе ў Чэхіі, мае там сям’ю.
