Былы палітвязень Алесь Кіркевіч распавёў сайту palitviazni.info пра сваё “палітычнае жыццё”, жыццё ў турме і па-за ёй.
“Ніхто не хоча ніхто быць наступным Кондрусем – каб яго спачатку здалі, а пасля забылі”, – кажа суразмоўца.
Вядомы журналіст і былы палітвязень Андрэй Пачобут распавёў сайту palitviazni.info пра сваю былую крымінальную справу, турэмны досвед і сёняшнюю сітуацыю ў краіне.
“Тое, што крымінальны пераслед рыхтаваўся, што КДБ працаваў, я ведаў. Таму маральна рыхтаваўся да арышту. На момант, калі мяне арыштавалі, я не спадзяваўся, што будзе прысуд з адтэрміноўкай і маральна рыхтаваўся да пасадкі на некалькі гадоў. Цяжка было пра дзяцей думаць, што ім прыйдзецца расці без бацькі”, – распавядае суразмоўца.
На сёняшні момант у Баларусі за кратамі знаходзяцца Уладзімір Кондрусь і Міхаіл Жамчужны, якіх праваабарончая супольнасць прызнала палітвязнямі. Не выключана, што ў бліжэйшы час гэты спіс папоўніцца.
Пра тое, навошта беларускім уладам “палітычныя” ў той час, калі ўсталёўваюцца прыязныя адносіны з Захадам, сайту palitviazni.info распавядаюць юрыст Гары Паганяйла і былы палітычны зняволены Зміцер Дашкевіч.
Праваабаронцы адзначаюць, што спіс палітычных зняволеных у хуткім часе можа павялічыцца. У прыватнасці, пасля заканчэння судоў палітвязнямі могуць прызнаць Дзмітрыя Паліенку і Эдуарда Пальчыса.
“З аднаго боку, мы канстатуем, што праявы жорсткіх формаў пераследу зменшыліся, – кажа кіраўнік Праваабарончага цэнтра “Вясна” Алесь Бяляцкі. – Крымінальныя справы супраць лідараў апазіцыі ў апошні час не ўзбуджаліся, але ў той жа час рэпрэсіўныя метады ўлад засталіся, і яны перанакіраваліся на іншыя неабароненыя групы грамадскіх актывістаў”.
Палітвязень Міхаіл Жамчужны атрымаў адказ на наглядную скаргу, якую ў пачатку жніўня накіраваў у Вярхоўны суд. У адказе адзначаецца, што прысуд Жамчужнаму вынесены ў адпаведнасці з заканадаўствам.
“Мы, безумоўна, спадзяваліся, што Вярхоўны суд прыме станоўчае для Міхаіла рашэнне, – кажа праваабаронца Таццяна Равяка. – На жаль, так не адбылося. Але ёсць яшчэ магчымасць звярнуцца са скаргай у апошнюю інстанцыю – да старшыня Вярхоўнага суда…”
Палітык распавёў сайту palitviazni.info пра тое, як ацэньвае свой удзел у парламенцкай кампаніі, пра прафесійную юрыдычную дзейнасць і сваю крымінальную справу, якую прыпынілі.
“З пастановай аб прыпыненні справы мне па-ранейшаму не даюць азнаёміцца, а таму збіраюся звяртацца ў Пракуратуру”, – кажа Алесь Міхалевіч.
Былыя палітвязні заклікаюць пісаць лісты Уладзімеру Кондрусю, які ўтрымліваецца ў мінскім СІЗА на Валадарскага і абвінавачваецца ва ўдзеле ў масавых беспарадках 19 снежня 2010 году, а таксама прагназуюць магчымае развіццё падзей.
“Паколькі справа 2010 году абмяркоўвалася на высокім узроўні ў Еўропе і з-за гэтага нават уводзіліся санкцыі і адклікаліся з Беларусі амбасадары некаторых краін, то, здавалася б, гэтая старонка была перагорнута, – распавёў сайту palitviazni.info палітык Павел Севярынец. – Калі зараз з’яўляецца новы фігурант па справе, еўрапейцы не могуць абыйсці гэтае пытанне маўчаннем”.
16 верасня – 17 гадоў, як у Мінску пры нявысветленых акалічнасцях зніклі апазіцыйны палітык Віктар Ганчар і прадпрымальнік Анатоль Красоўскі.
“Ганчар стварыў камісію, якая займалася зборам тых парушэнняў законаў і Канстытуцыі, якія зрабіла ўлада. І гэта даклад, якія быў падрыхтаваны камісіяй Ганчара, якраз і згуляў, напэўна, ракавую ролю ў ягоным лёсе”, – распавёў сайту palitviazni.info палітык Анатоль Лябедзька.
“Рэжым зноў выявіў сваю слабасць, калі мусіў па патрабаванню Захада прызначыць дэпутатамі дзвюх прадстаўніц незалежных арганізацый, – напісаў няпэрэдадні ў сацыяльных сетках Мікалай Статкевіч. – Далей ён будзе слабець усё болей. Трэба скарыстацца гэтым і дамагчыся ў наступным годзе сапраўдных выбараў да таго, як рэжым давядзе нашу краіну да жабрацтва і страты незалежнасці. Пачнем гэту справу 12 верасня ў 18.00 на Кастрычніцкай плошчы Мінска”.
11 верасня не стала прафесара, палітыка, вядомага дзеяча беларускага руху Юрыя Хадыкі. Юрый Хадыка — не толькі вядомы палітык і навуковец, але і адзін з першых палітвязняў незалежнай Беларусі.
“Ён быў вельмі актыўным, але яго актыўнасць дасягнула апагею, напэўна, у 1996 годзе, калі Хадыка ладзіў Чарнобыльскі шлях і абсалютна несправядліва патрапіў у турму”, – распавядае Станіслаў Шушкевіч.